แม่เหล็กพยายามใช้ในประเทศจีนโบราณ

คุณสมบัติการดูดซับเหล็กของแมกนีไทต์ถูกค้นพบมาเป็นเวลานาน ในเก้าเล่มของพงศาวดารฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงของ Lu มีคำพูดว่า: "หากคุณใจดีพอที่จะดึงดูดเหล็ก คุณก็อาจนำไปสู่มันได้" สมัยนั้นคนเรียก "แม่เหล็ก" ว่าเป็น "ความเมตตา" พวกเขาถือว่าแม่เหล็กดึงดูดเหล็กเป็นแรงดึงดูดของแม่ต่อลูก ๆ ของเธอ เขาคิดว่า: "หินเป็นมารดาของเหล็ก แต่มีหินสองประเภท หินแห่งความรักสามารถดึงดูดลูก ๆ ของเขาได้ แต่หินเนรคุณไม่สามารถ" ก่อนราชวงศ์ฮั่น ผู้คนเขียนว่า "Ci Shi" ซึ่งแปลว่าหินแห่งความรัก

เนื่องจากแมกนีไทต์สามารถดึงดูดเหล็กได้ มันสามารถดึงดูดโลหะอื่น ๆ ได้หรือไม่? บรรพบุรุษของเราใช้ความพยายามหลายครั้ง และพบว่าแม่เหล็กไม่สามารถดึงดูดได้ไม่เพียงแต่ทองคำ เงิน ทองแดง และโลหะอื่นๆ เท่านั้น แต่ยังดึงดูดอิฐและกระเบื้องด้วย ในราชวงศ์ฮั่นตะวันตก ผู้คนได้ตระหนักแล้วว่าแมกนีไทต์สามารถดึงดูดเหล็กได้เท่านั้น แทนที่จะเป็นสิ่งอื่น เมื่อแม่เหล็กสองตัววางอยู่ใกล้กัน บางครั้งแม่เหล็กจะดึงดูดกันและบางครั้งก็ผลักกัน เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าแม่เหล็กนั้นมีขั้วอยู่ 2 ขั้ว ขั้วหนึ่งเรียกว่าขั้ว N และอีกขั้วหนึ่งเรียกว่าขั้ว S เช่นเดียวกับขั้วที่ผลักกัน ขั้วตรงข้ามจะดึงดูดกัน ผู้คนในสมัยนั้นไม่รู้ความจริงข้อนี้แต่ก็ยังตรวจพบได้

ในสมัยราชวงศ์ฮั่นตะวันตก มีนักเล่นแร่แปรธาตุชื่อหลวนต้า เขาสร้างหมากรุกสองชิ้นที่มีลักษณะคล้ายหมากรุกโดยการปรับขั้วของหมากรุกทั้งสองชิ้น บางครั้งทั้งสองชิ้นก็ดึงดูดกัน และบางครั้งก็ผลักไสกัน หลวนต้าเรียกมันว่า "โตวฉี" เขานำเสนอนวนิยายเรื่องนี้ต่อจักรพรรดิหวู่แห่งราชวงศ์ฮั่นและสาธิตทันที จักรพรรดิหวู่แห่งราชวงศ์ฮั่นรู้สึกประหลาดใจ และหลงซินดีใจมากที่หลวนได้รับตำแหน่ง "แม่ทัพแห่งหวู่ลี่" หลวนต้าใช้ธรรมชาติของแม่เหล็กเพื่อสร้างสิ่งแปลกใหม่เพื่อหลอกลวงจักรพรรดิหวู่แห่งราชวงศ์ฮั่น

โลกก็เป็นแม่เหล็กขนาดใหญ่เช่นกัน ขั้วทั้งสองของมันอยู่ใกล้กับขั้วโลกใต้ทางภูมิศาสตร์และขั้วโลกเหนือตามลำดับ ดังนั้นเมื่อแม่เหล็กบนพื้นผิวโลกสามารถหมุนได้อย่างอิสระ พวกมันจะผลักกันด้วยแม่เหล็กอันเดียวกัน และดึงดูดแม่เหล็กด้วยวัสดุที่แตกต่างกัน ซึ่งบ่งบอกถึงทิศเหนือและทิศใต้ คนโบราณไม่เข้าใจความจริงนี้ แต่พวกเขาก็ชัดเจนมากเกี่ยวกับปรากฏการณ์ประเภทนี้